τρυφητιώ

-άω, Α

(εφετικό τού τρυφώ)

1. επιθυμώ την τρυφηλή ζωή

2. είμαι επιρρεπής στις σαρκικές ηδονές και στις ασωτείες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρυφητής + κατάλ -ιῶ / -ιάω (πρβλ. ναυτ-ιῶ)].